Frans en Lian Mallo: twee keer besmet geraakt
10 november 2021 om 07:55 Overig Rondje RingvaartHAARLEMMERMEER De Ringvaart. Een 60 kilometer lange zilveren strik om het mooie cadeau dat Haarlemmermeerpolder heet. De krant portretteert dijkbewoners die er dag in dag uit over uit kijken. Vandaag deel 13. We zijn in Lisserbroek.
Niet aan een tafel met vier poten in een gezellig ingerichte woonkamer spreken we Frans Mallo (1955) en Lian Mallo - Zhan (1976), maar aan een tafel met slechts één poot. Een statafel. Neergezet in hun snackbar Lisserdijk op nummer 576 aan de gelijknamige dijk in Lisserbroek. De reden: het complete en 120 jaar oude pand ondergaat momenteel een ingrijpende verbouwing waardoor er van een gezellig zitje geen sprake is. Desondanks ontvangen ze de verslaggever met innemende gastvrijheid. Precies zoals ze al tien jaar elke klant ontvangen die bij hen naar binnen stapt.
Naar binnen stappen, dat is het echt. De vloer van het pand ligt zeker 20 centimeter lager dan de stoep. Dit doordat de dijk in de loop van de tijd meerdere malen is opgehoogd. Voor de veiligheid van de polder noodzakelijk, maar voor het huis en zijn bewoners een slechte zaak. De muren werden en bleven nat. Tel daarbij op dat het in 1902 gebouwde huis niet was geïsoleerd en het ‘dus’ niet zo vreemd was dat het in de woonkamer niet warmer werd dan 15 graden, hoe hard er ook gestookt werd. Een ingrijpende renovatie kon niet uitblijven. Hoewel, een andere optie was er ook. “We hadden de boel ook kunnen platgooien en iets heel nieuws laten bouwen. Maar we houden van historie en wilden dit beeldbepalende pand voor Lisserbroek behouden”, leggen Lian en Frans uit. “Inclusief de gebroken kap die karakteristiek is voor veel woningen langs de dijk. De aannemer heeft er een enorme klus aan om het huis weer bij de tijd te brengen. Gezien wat ze tegenkomen bestaat het vermoeden dat het heel vroeger twee huizen zijn geweest.”
Even doorbijten. Straks ziet het er hier prachtig uit
Boven is het er helemaal rigoureus aan toe gegaan. De complete kap is eraf geweest. Zware regenbuien stelden alles en iedereen op de proef. “We wisten niet waar we het zoeken moesten. Het water kwam door het houten plafond de snackbar in. De zaak sluiten tijdens de verbouwing kon bruintje niet trekken omdat we aan het begin van de corona een tijd dicht zijn geweest”, weet Lian die gelukkig een geboren optimist is. “Even doorbijten. Straks ziet het er hier prachtig uit.”
In het pand hebben de nodige ondernemers hun brood verdiend. Bekend is dat er twee slagerijen, twee melkzaken en een bloemenwinkel in hebben gezeten voordat in 1980 Ton Meijer er een snackbar begint. Na precies 25 jaar gaat hij iets anders doen. Zijn opvolger maakt er niet veel van en heeft het volgens de verhalen in het dorp drukker gehad met zijn illegale wietkwekerij dan met het bakken van patat. Van de bloeiende zaak die Ton Meijer had opgebouwd is niets meer over als Lian Zhan in 2011 de boel overneemt. Boordevol zelfvertrouwen om er weer iets moois van te maken. En dat is haar gelukt.
Gratis reclame, tot in Japan aan toe
Iets moois ontstaat ook nadat Lian op een badmintonclub in Lisse ene Frans Mallo tegen het lijf is gelopen. Eveneens een harde werker. Frans komt in 2015 de gelederen versterken. Als hobby heeft hij het restaureren van oude auto’s met een speciale liefde voor de Mini Cooper. Zijn oudste exemplaar stamt uit 1978 en loopt nog als een zonnetje. Zijn meest bijzondere auto is de Mini Pick Up. De vloot bestaat inmiddels uit vier Mini’s. Ze zijn in de rode bedrijfskleur gespoten en worden gebruikt voor het bezorgen van de bestellingen. Het zijn ware aandachttrekkers. “Als ze langs de dijk geparkeerd staan kijken we er al niet vreemd meer van op dat mensen uitstappen om foto’s te maken. Met name in het Keukenhofseizoen gebeurt dat om de haverklap. Gratis reclame, tot in Japan aan toe”, grijnst Frans. Het Mini-virus is zeer besmettelijk. Een vaccin is er niet. Met als gevolg dat ook Lian de infectie heeft opgelopen. Vraag maar aan hun drie hondjes: Ze luisteren naar de namen Mini, Cooper en Morris.
Wonen en werken aan de Ringvaart. Frans en Lian kunnen geen mooiere locatie bedenken. “In de zomer komt de jeugd hier zwemmen en is het druk en gezellig met bootjes. En met fietsers die komen pauzeren op ons terras boven het water. Vanuit de wijde omgeving komen ze naar hier om te genieten van onze huisgemaakte verse friet. Als we een beetje geluk hebben kunnen we in de winter voor de deur schaatsen. De dijk is opgeknapt, er zijn fietsstroken gekomen en het parkeren is stukken beter geworden. We hebben vrij uitzicht en ruimte. Het is geweldig leuk wonen hier”, laten ze opgewekt weten over hun andere infectie.
De krant zoekt mensen die aan de Ringvaart wonen en hun verhaal willen delen met onze lezers. Of mensen kennen die aan de Ringvaart wonen. Stuur een mailtje naar: hcredactie@bdu.nl.
Frans Witteman