Kapperspraat: Kloof

“En, gewonnen?” vroeg ik.

“Gewonnen?”

“Ja, met de verkiezingen.”

“O, dat.”

“Het is natuurlijk wel van belang dat de partij waarop jij stemt wint. Anders hoor je bij de losers.”

“Ik heb niet gestemd”, zei hij.

“Dan heb je geen recht van spreken”, zei ik resoluut.

“Jij dan wel?”

“Ik heb in ieder geval wel het gevoel dat ik er iets van mag vinden.”

“En helpt dat?”

“Weet je wat het is”, zei ik, “iedere keer zie je weer mensen zich aandienen die zich vol goede moed verkiesbaar stellen. Met een beetje geluk worden ze dan ook daadwerkelijk gekozen. Vervolgens zie je de een na de ander zich stuklopen.”

“De afstand tussen de politiek en het volk”, zei mijn klant.

“Precies”, beaamde ik. “Die afstand is nagenoeg volstrekt onoverbrugbaar.”

“Hoe komt dat dan”

“Dat is een goede vraag. Zo had je onlangs een bijeenkomst over het centrum van Nieuw-Vennep. Iets van een presentatie van een beeldkwaliteitsplan. De gemeente dacht dat het een goed nieuws showtje zou worden.”

“Niet zeker?”

“Nee”, zei ik. “Als je dan ziet hoe de bevolking reageert was dat niet direct wat de gemeente verwachtte. Kijk, en dat is dan een schoolvoorbeeld van de genoemde afstand van de politiek met de burgers. De mensen zijn het spuugzat. Jaren wordt er al gesproken over het centrum van ons dorp. Jaren ligt het er al als een oorlogsgebied bij. Dan vind ik het niet zo gek dat het publiek niet op de banken gaat staan springen van enthousiasme bij het aanhoren van weer een weinig concreet plan. Iets met beeldkwaliteit. Zitten ze nu niet direct op te wachten.”

“Hoe gaan we dit veranderen, kapper?”

“Cursusje boerenverstand verplichten voor elke overheidsdienaar.”

“Wie gaat dat regelen?”

“Ja, daar moeten we eerst een adviesbureau voor inschakelen. Dan een draagvlakmeting, een haalbaarheidsonderzoek en een begroting…..”

“Ok, laat maar.”

P. Perdaan, Hoofdweg 1308